Op 19 februari stelde Eurocarers, een Europese organisatie die zich inzet voor mantelzorg, hun project EDY-CARE voor. In dit project werkten mensen uit Portugal, Zweden, Italië en Slovenië samen om Jonge Mantelzorgers op scholen beter te kunnen ondersteunen.  Jessica en Shaun, twee jonge mantelzorgers, deelden hun verhaal. Dit is het verhaal van Jessica.

​

Ik woon in Zweden en ik heb een broer met een ernstige aandoening. Op school voelde ik me vaak alleen en onbegrepen, ik wist niet dat er nog andere jongeren waren in dezelfde situatie. Niemand vroeg me hoe het met me ging. Eén vraag zou al voldoende geweest zijn voor mij om me de kans te geven iets te vertellen. Maar niemand stelde me die vraag, en ik wist niet wie er tijd of interesse zou hebben. Ik wist niet waar naartoe te gaan met mijn verhaal. 

Soms was ik te moe om te studeren voor examens of om naar school te gaan, maar ik deed het toch en haalde goede cijfers. Niemand wist dus ook hoe de situatie thuis impact had op me. Thuis was er steeds veel volk omdat mijn broer constant zorg nodig had. Ook daar zag niemand mijn rol als jonge mantelzorger. Nu vertel ik mijn verhaal vaak in het kader van een project in Zweden. Veel jongeren herkennen zich erin. Zo wil ik hen laten zien dat ze niet alleen zijn.